Zdrowie, medycyna

Więcej tutaj - Dowiedz się więcej tutaj - Przejdź tutaj - Dowiedz się więcej tutaj - Odkryj więcej - Zobacz pełną wersję - Dowiedz się więcej tutaj - Dowiedz się więcej tutaj - Więcej tutaj - Zobacz pełną wersję
NERCZYCE 1 lutego 2014, Doktor No comments Nerczycą (nephrosis) nazywamy zwyrodnienie nerek. Zmianom zwyrodnieniowym ulegają głównie bardzo wrażliwe nabłonki kanalików nerkowych. Przyczyną nerczycy mogą być zatrucia, zwłaszcza związkami metali ciężkich, jak: ołów, rtęć, bizmut, arsen i inne. Oprócz tego często przyczyną nerczyc są samozatrucia wytworami nieprawidłowej przemiany materii (w cukrzycy, w chorobach nowotworowych), kwasami żółciowymi (w żółtaczce), produktami rozpadu tkanek (urazy, zmiażdżenia mięśni, oparzenia). Do zwyrodnień nerek dochodzi również w przebiegu przewlekłych zakażeń, zwłaszcza w gruźlicy, kile, durzę brzusznym i zimnicy. Pod względem anatomopatologicznym wyróżniamy głównie nerczyce tłuszczowe i rzadziej spotykane amyloidowe. W nerczycach dochodzi do upośledzenia czynności zarówno kanalików, jak i kłębków nerkowych. Nerka wydziela początkowo mało moczu (skąpomocz), przy czym zawiera on dużo białka (białkomocz), wydzielanego zresztą głównie przez uszkodzone kanaliki, a mało chlorku sodowego. Następstwem białkomoczu jest zmniejszenie poziomu białek we krwi (hypoproteinaemia). Obniża się ciśnienie onkotyczne krwi, wskutek czego woda przenika do tkanek. Równocześnie sód nie wydalony w dostatecznej ilości przez nerki gromadzi się w tkankach. Ma on silne właściwości hydrofilne i zatrzymuje wodę. Obniżenie ciśnienia onko- tycznego i zatrzymanie sodu w tkankach jest przyczyną charak-terystycznych obrzęków nerkowych – rozległych, ciastowatych, umiejscowionych głównie w luźnych tkankach twarzy, na mosz- nie itp. W nerczycy nie dochodzi na ogół do zatrzymania azotowych produktów przemiany materii. Zwykle nie stwierdza się również nadciśnienia. W dalszym przebiegu nerczycy nerka traci zdolność zagęszczenia moczu, dochodzi wówczas do wyrównawczego wielomoczu. NIEDOKRWISTOŚĆ W CHOROBACH ZAKAŹNYCH 2 lutego 2014, Doktor No comments W przebiegu większości chorób zakaźnych, zwłaszcza przewlekłych, wyniszczających, jak gruźlica, gościec, przewlekłe zapalenie szpiku kostnego, dochodzi również do niedokrwistości. Przyczyną jej jest uszkodzenie szpiku kostnego toksynami drobnoustrojów oraz zaburzenia przemiany materii, powstające wskutek długotrwałej gorączki. Niedokrwistość ta przedłuża okres rekonwalescencji po wymienionych chorobach zakaźnych. NIEDOKRWISTOŚĆ HEMOLITYCZNA. Niedokrwistość hemolityczna samoistna spowodowana jest nadmiernym rozpadem (hemolizą) krwinek czerwonych wskutek konstytucjonalnej nadczynności układu siateczkowo-śródbłonko- wego. Układ ten niszczy krwinki czerwone, które poza tym mają zmniejszoną odporność osmotyczną. Wyrazem tego jest z jednej strony przerost układu siateczkowo-śródbłonkowego (powiększenie wątroby i śledziony), a z drugiej wzrost poziomu bilirubiny we krwi, powstającej z rozpadłych krwinek. Objawia się to żółtaczkowym zabarwieniem skóry i śluzówek (żółtaczka hemolityczna). NIEDOMOGA WYDZIELNICZA TRZUSTKI 10 lutego 2014, Doktor No comments Niedomoga wydzielnicza trzustki objawia się zaburzeniami trawienia tłuszczów i białek. Około 60% tłuszczów nie ulega strawieniu. Upośledzone jest więc ich wykorzystanie w ustroju. Tłuszcze te wydzielają się z kałem, występują wówczas charakterystyczne stolce tłuszczowe (gliniaste, świecące). Wskutek upośledzonego wykorzystywania białek dochodzi do wtórnego- niedożywienia i wychudzenia. Przyczyną niewydolności wydziel- niczej trzustki są najczęściej zapalenia trzustki na tle bakteryjnym i toksycznym. Szczególne znaczenie ma przewlekłe zatrucie: alkoholem, którego zejściem jest marskość trzustki. OSTRA MARTWICA TRZUSTKI. Ostra martwica trzustki jest to wyraz samostrawienia trzustki przez jej własny sok. W warunkach fizjologicznych fermenty trzustkowe wydzielane przez pęcherzyki gruczołowe są nieczynne. Uczynnia je dopiero żółć, z którą sok trzustkowy miesza się- w dwunastnicy. Jeżeli przewód żółciowy wspólny zostanie zatkany w okolicy jego ujścia do dwunastnicy, żółć z przewodu wątrobowego przedostaje się do przewodu trzustkowego i uczynnia znajdujące się w nim fermenty trzustkowe. Uczynniona tryp- syna trawi komórki gruczołowe trzustki, lipaza zaś trawi okoliczną tkankę tłuszczową. Choroba występuje zwykle nagle, objawia się gwałtownymi bólami brzucha (apoplexia pancreatis), silną zapaścią i kończy się często śmiercią.